KEKEMELİKTE AİLE İÇİ TUTUMLAR NASIL OLMALIDIR?
Kekemelik, akıcı konuşma bozukluğudur. Genellikle 2-7 yaş arasında meydana gelir. Nadir olarak da ilerleyen yaşlarda görülebilir. Kekemeliği belli bir sebebe bağlamak doğru değildir. Kekemeliğin oluşumu çok faktörlü bir durumdur. Genellikle psikolojik, genetik, biyolojik ve çevresel faktörler ileri sürülmektedir.
Kekemeliğin ortaya çıkmasındaki nedenleri kısaca şu şekilde özetleyebiliriz;
Hayvandan korkma (özellikle köpek), aşırı heyecan, taklit etme, aile içi sorunlar
(tartışma, yüksek ses, şiddet vs.), kardeş kıskançlığı, kekeleyen birini taklit etme, ani
ikametgah değişimleri (ayrılık) ya da aile üyelerinden birinin ani seyahati (özlem), ailede
değer verilmeme hissi ve alaycı davranışlar, ebeveynlerin aşırı baskısı ve aşırı koruyuculuğu,
ateşli hastalıklar ve trafik kazaları gibi durumlardır.
Yaşanılan bu tür olaylar direkt olarak kekemeliğin nedeni değil kekemeliğin ortaya
çıkmasına etki eden faktörlerdir.
Peki kekemelik problemi yaşayan çocuğa karşı aile içi tutumlar nasıl olmalıdır?
Öncelikle kekemeliği başlayan çocuğunuzun zorlandığı kelimeyi kesinlikle
tamamlamayın.Sabırla bekleyin ve göz temasınızı kaçırmayın. Sıkıldığınızı hissettirirseniz
onun işini daha da zorlaştırırsınız.
Cümleyi nasıl söylediğine değil ne söylemek istediğine dikkatinizi verin. Böylece
kendisini daha rahat hissedecektir.
Soru sorduğunuzda rahat cevap verebilmesi için sabırla dinleyin, aceleci olmayın. Bu
davranış cevabını önemsediğiniz olarak algılanacak ve motivasyonunu olumlu yönde
etkileyecektir.
Kekemeliği hakkında istemediği sürece bu konuyu konuşmaktan kaçının.Konuşurken
kendisini daha rahat hissetmesini sağlayacaktır.
Çocuğunuz kekemelikle ilgili terapi ya da destek eğitim alıyorsa uzman kişilerle
işbirliği içinde olun.Böylece yanlış uygulamalardan kaçınmış ve çocuğunuzun bu problemi
yenmesinde destek vermiş olursunuz.
Kekemelik nedeniyle ortaya çıkan sorunlar ise hafife alınamayacak kadar önemlidir.
Bunlardan bazıları; özgüven eksikliği, sosyal ortamdan kaçınma, grup çalışmalarında yer
almaması, kendisini eksik ya da yalnız hissetmesi, okuldaki başarısının düşmesi, konuşma
isteğinin azalması ve sessiz kalma isteği, takıntı ve depresyon gibi ağır psikolojik sorunları da
beraberinde getirebilir.
Kekemelik yaşam tarzınız değildir. Kontrol altına alınması gereken akıcı konuşma
bozukluğudur. Aşamayacağınız bir problem değildir. Uzman kişilerce yapılan erken tanı ve
yöntemlerle kekemeliğin hayatınızı olumsuz yönde etkilemesinden kurtulabilirsiniz.
